ใต้เงาแห่งต้นไม้ ต้นใหญ่...
๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๙, ๑๕.๕๒ น.
๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๙, ๑๕.๕๒ น.
.
นานมากแล้ว ที่ไม่ได้รู้สึกว่าหัวใจเต้นหวิวอยู่ในอก
ที่จริงแล้ว เราเกิดไม่ทันหรอก
เราเกิดมาก็ได้ยินเสียงแซ่ซ้องอยู่แล้วว่าพระองค์นั้น ดี
แต่ดีอย่างไรเราไม่เห็นภาพ
เราจึงอ่าน เราจึงค้น เราจึงศึกษา
เราจึงเห็นสิ่งที่พระองค์ทำให้ดู
มีประโยคนึงติดหูเรามาจากเพลง
"คนเรียกคนดี ติดที่เขาเอาใจใคร"
เมื่อเราโตขึ้น มีผู้ชี้ให้เราเห็น มิติของประโยคนี้จึงกว้างขึ้น
"คนเรียกคนดี ติดที่เขาทำเพื่อใคร"
ตอนนี้ ไม่มีอีกแล้ว
แต่ภาพนั้นจะยังอยู่ในใจเรา
และเราจะศึกษาต่อไป ให้เล่าให้ลูกหลานฟังได้
ให้ได้เห็นภาพอย่างที่เราเห็นได้ชัดถนัดตา
และเราจะทำต่อไป ให้ลูกหลานได้เห็นว่า เราทำเพื่อใคร
ปิติยิ่งที่ชีวิตหนึ่ง ได้อาศัยใต้ร่มพระบารมี
ยินดียิ่งที่ได้ศึกษาในสถานที่อันมีร่มเกล้าประทับอยู่ในช่วงเวลานั้น
ภูมิใจยิ่งที่ได้เป็นข้าราชการในรัชสมัยของพระองค์
น้อมส่งเสด็จครั้งสุดท้าย สู่สวรรคาลัย...
.
.