เรียงความชีวิต หนึ่งปีที่สโมสรนักศึกษาฯ
ที่จริงคือไม่ได้หายไปไหนหรอก แค่ไปเรียนแต่งหน้า นั่งสมาธิ ดำน้ำ ปลูกปะการัง
ทำอาหาร นวดสปา ปลูกป่า ดำนา ดูดิสนี่ออนไอซ์ แรลลี่ ตีกอล์ฟ ล่องเรือ
ช้อปปิ้ง ดูงิ้ว ดูละครเวที ดูคอนเสิร์ต ดินเนอร์ ทำขนม จัดดอกไม้ เที่ยวตลาดน้ำ
เรียนถ่ายรูป ดูกายกรรม ชมเมืองเก่า เข้าสัมมนา ทัวร์ธรรมมะ เรียนเต้นแล้วก็ร้องเพลง
ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง งานสโมเป็นแบบนั้นจริงๆ
ช่าย หายไปปีนึงไปทำสโมมาฮะ
ปีห้าเป็นอีกปีที่คนนู้นคนนี้ว่าสบาย แต่สำหรับตูแล้ว เหนื่อยโคตรเลยจ้ะ
เฉพาะวิชาเรียนอ่ะโอเค ไม่หนักมาก เพราะเมเจอร์วอร์ดไม่ได้อยู่ติดๆกันเหมือนปีที่แล้ว
แต่กิจกรรมโคตรหนักเลยจ้ะ อยู่ดีๆเกิดบ้าไรขึ้นมาไม่รู้ อยากทำงานสโม
ทั้งที่ตอนปีสองก็ตั้งปณิธานไว้แล้วนะว่าจะไม่เอาอะไรมาแบกให้หนักอีกต่อไปแล้ว
สุดท้ายก็แพ้ภัยตัวเอง 
ปีนี้ที่ศูนย์แพทย์เป็นเจ้าภาพจัดงาน CPIRD ทั่วประเทศแหละ
แพทย์ชนบททุกคณะมาประชุมด้วยกัน มีกิจกรรมนู่นนี่เยอะแยะ
สโมรับมาทำโคตรเยอะเลย แต่โชคดีได้น้องปีสี่ช่วยไว้เยอะมาก
ถ้าไม่มีน้อง คงสาหัสกว่านี้เยอะ แต่เอาจริงก็คุ้มค่านะ
เสร็จงานแล้วได้เพื่อนเพียบ ได้คุยกับคนในโรงบาลหลายฝ่ายมาก
ก็ดีแหละเนอะ คอนเนคชั่นมีไว้ไม่เสียหาย
นี่ทุกวันนี้ก็ยังทักกับพี่เวชนิทัศน์ที่ทำงานด้วยตอนนั้นอยู่เลย
ว่าจะไปกินขนมด้วยกันหลายทีละก็ไม่ได้ไปซักที
เสร็จงาน CPIRD ไม่กี่วันก็ต้องจัดงานวันมหิดลต่อ
ซึ่งนั่นแปลว่าต้องเตรียมงานไปพร้อมกัน
ขอบอก นรกมากค่ะ
งานประธานส่วนมากเป็นงานบริหารจัดการ ประชุม ประสาน
ที่จริงรู้ตัวมานานแล้วว่าไม่ถนัดประสานงานเลย ชอบทำมากกว่า
แต่ทำไมสุดท้ายแล้วก็ต้องกลายเป็นคนประสานทุกทีก็ไม่รู้
ส่วนมากปีนี้ที่ไม่ได้เขียนบล็อก เพราะบันทึกลงสมุดโน้ตมากกว่า
แต่ก็มีสเตตัสบางอันที่อยากเก็บไว้ เผื่อวันไหนแก่ๆ จะกลับมาดู
ชาบูแด่ความทรงจำดิจิตอล 555
งาน CPIRD + มหิดล
งานรับน้อง
เอาจริง เคยคิดเหมือนกันนะ ช่วงที่เหนื่อยมากๆจะไม่รับอะไรมาแบกไว้อีกแล้ว ชีวิตเคว้งแบบ มันก็มีงานสโมนี่แหละ
แต่พอเรารู้สึกว่าเราทำอยู่คนเดียวแล้วมันหมดกำลังใจยังไงไม่รู้
อยากเลิก อยากลาออก แต่ก็ทำไม่ได้
มีอยู่ช่วงนึง ที่ทำงานแบบแกนๆ ไป ทำให้มันเสร็จๆ ก็รู้สึกแย่อยู่เหมือนกันนะ
มามีรับน้องนี่ละ ปลุกพลังชีวิตกลับมา
ทั้งที่ช่วงกลางๆ ปีนี่แบบ กูจะขุดหลุมมาฝังตัวเองทำไมวะ
ไม่ทำก็ไม่เดือดร้อน ไม่ทำก็ไม่เหนื่อยแล้วแท้ๆ 555
กิจกรรมเยอะ
ได้ทำอะไรที่ไม่คิดว่าจะได้ทำ
ได้เจอคนที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ
ถือเป็นอีกปีนึงที่น่าจดจำ
และหนึ่งปีต่อจากนี้
เอาล่ะ...
สวัสดี ชีวิต Extern
